HISTORIA POWSTANIA GMINY SŁOPNICE

Szukając początków istnienia miejscowości Słopnice musimy się cofnąć do połowy wieku XIV. Okres panowania Władysława Łokietka oraz Kazimierza Wielkiego to czasy wzmożonej kolonizacji na prawie niemieckim i jak wiele na to wskazuje wtedy to lokowano naszą wieś. Wówczas to akcję osadniczą w dolinie rzeki Słopnicy podjął prawdopodobnie król Kazimierz Wielki. Karczowano las po obu stronach potoku i po stronie lewej lokowano Słopnice Królewskie, będące własnością króla, a po stronie prawej Słopnice Szlacheckie nadawane przez króla szlachcie. Duży wpływ na lokację Słopnic miały sąsiednie duże już wówczas ośrodki osadnicze - klasztor Cystersów w Szczyrzycu - klasztor Klarysek w Starym Sączu, oraz sąsiedni Tymbark, który lokowano na prawie niemieckim. Początkowa akcja osadnicza miała miejsce w dolnym biegu rzeki ale później posuwano się z karczowaniem lasu coraz wyżej i powiększano wieś. Szczególnie intensywnie proces ten przebiegał podczas migracji pasterskich plemion z południa - Wołochów w wieku XV i XVI. Wówczas to intensywnie karczowano lasy w dolinie potoku Czarny, Mogielica, i górnym biegu potoku Słopnica. Do dzisiaj zachowały się nazwy świadczące o tym procesie np. Zarębki czy nazwy typowo wołoskie np. koszar, Beskid, Groń, Przysłop, Sarysz. W drugiej połowie XIV wieku został wzniesiony pierwszy kościół słopnicki, którego patronem został św. Andrzej Apostoł. Czterysta lat później (1774 - 1776r.) przystąpiono do budowy nowego kościoła, który stoi po dziś dzień i stanowi najważniejszy z zabytków architektury w Słopnicach.

W 1815 roku w Słopnicach (ówczesna Słopnica Królewska) urodził się Jan Kanty Andrusikiewicz przywódca powstania chochołowskich górali przeciwko zaborcom.
W czasie I wojny światowej na terenie Słopnic przebywali żołnierze Legionów Polskich wraz z Józefem Piłsudskim, którzy stoczyli zwycięską bitwę na przełęczy Rydza Śmigłego z wojskami rosyjskimi.

Tablica znajdująca się w Zespole Placówek Oświatowych w Słopnicach

Okres II wojny światowej to lata walki z hitlerowskim okupantem, prowadzonej przez silne w Słopnicach oddziały partyzanckie, których schronieniem były lasy Mogielicy.

Podział Słopnic na Królewskie i Szlacheckie utrzymał się aż do XX wieku. Efekt wielowiekowego podziału był zauważalny w administracji, historii i zwyczajach. Wsie miały również własne herby Słopnice Królewskie - kosę i grabie, a Słopnice Szlacheckie - sowę. Gmina Słopnice powstała w 1930 roku, a w nazwie wsi utworzonej z dwu odrębnych przez wieki Słopnic (Królewskich i Szlacheckich) zaczęto używać liczby mnogiej - Słopnice.

Gmina Słopnice istniała jednak tylko przez 5 lat - do czas włączenia jej do Gminy Tymbark. Administracyjna przynależność Słopnic do Gminy Tymbark trwała do 1952 roku, gdy utworzono w Słopnicach Gromadzką Radę Narodową. Likwidacja gromad spowodowała, że od 1 stycznia 1973 roku Słopnice ponownie znalazły się w granicach Gminy Tymbark i dopiero zmiana ustroju państwa w 1989 roku przywróciła nadzieje mieszkańców Słopnic na przywrócenie samodzielnej gminy. Starania lokalnej społeczności przyniosły efekt i 1 stycznia 1997 roku, po odłączeniu się od Gminy Tymbark, na nowo utworzono Gminę Słopnice.

Szersza informacja o Słopnicach znajduje się w książce:
" Słopnice - dzieje wsi i parafii" autorstwa ks. Stanisława Wojcieszaka. To pierwsza tak wyczerpująca monografia Słopnic.